در واقع، علائم در این مرحله آنقدر کم هستند که اغلب فراموش می شوند. اما خانواده و دوستان ممکن است متوجه تغییراتی در وضعیت بدنی، راه رفتن یا حالات صورت شما شوند.
همچنین ، در این مرحله ، افراد مبتلا به پارکینسون ممکن است دچار سردرگمی ، هذیان و توهم شوند. این عوارض بیماری در مراحل بعدی نیز می تواند شروع شود.
در ادامه سعی داریم به راه های پیشگیری از بروز بیماری پارکینسون بپردازیم.
همچنین توصیه می‌شود که یک قاشق غذاخوری از این گیاه را همراه با عسل و سرکه در هر وعده غذایی مصرف کنید تا علائم بیماری را در بدن خود کاهش دهند.
تعدادی از داروهای مختلف را می توان برای درمان پارکینسون استفاده کرد.
مرحله ۲ به عنوان یک نوع متوسط از پارکینسون در نظر گرفته می شود و علائم بسیار بیشتر از علائم تجربه شده در مرحله ۱ است.
جیمز پارکینسون بیماری پارکینسون را به‌طور رسمی در سال ۱۸۱۷ در مقاله‌ای با عنوان رساله‌ای در زمینه‌ی فلج لرزشی معرفی کرد. جیمز پارکینسون پزشکی ساکن لندن بود که علائم کلاسیک پارکینسون را در سه نفر از بیماران خود و نیز سه فرد رهگذر در خیابان مشاهده کرده بود. مقاله‌ی او شرح روشنی از برخی از علائم اصلی این بیماری بود: لرزش و سختی و استوارنبودن قامت.
امروزه برخی از روش‌های جدید برای کنترل علائم عبارت است از:
پارکینسون یک بیماری پیشرونده است ، به این معنی که علائم این بیماری معمولاً با گذشت زمان بدتر می شوند.
بیماری پارکینسون با وجود برخی علائم قابل تشخیص مشخص می شود. این علائم شامل لرزش یا لرزش غیرقابل کنترل، عدم هماهنگی و مشکلات صحبت کردن است.
جدی ترین و مهم ترین عارضه وقوع این اتفاق آمبولی ریوی می باشد. علائم این عارضه تنگی نفس ، درد در قفسه سینه ، ضربان بیماری پارکینسون علائم قلب تند ، احساس سرگیجه ، ورم پا و غیره می باشد.
افراد مبتلا به پارکینسون احتمالا متوجه می شوند که یوگا حتی می تواند به کنترل لرزش در برخی از اندام های آسیب دیده کمک کند.
به عنوان مثال، صدمات ناشی از زمین خوردن یا مشکلات مرتبط با زوال عقل می توانند کشنده باشند.
البته چندین نوع جراحی و روش های غیردارویی نیز برای درمان علائم این بیماری وجود دارد. تامین دوپامین مغز از اصلی ترین راه های درمان این بیماری می باشد. لذا توسط داروهایی است که در مغز تبدیل به دوپامین می‌شوند دوپامین مغز تامین می شود.